De bootstrap dient ook om een betrouwbaarheidsinterval voor de proportie paars van de populatie te bepalen. Paars is natuurlijk maar een voorbeeld. Het gaat om eigenschappen als de proportie voorstemmers, of de proportie met een infectie.
In het bovenste gedeelte van het scherm staan de oorspronkelijke steekproef. Zowel de omvang van de steekproef als het aantal paars, Deze getallen kunnen worden gewijzigd. Ieder bolletje stelt een element van de oorspronkelijke steekproef voor.
De bootstrap bestaat uit het vele malen doen van een steekproef uit de oorspronkelijke steekproef met terugleggen. Het middelste scherm laat stap voor stap zien hoe iedere keer weer de steekproef ontstaat uit de originele steekproef.
Om de snelheid van steekproef trekken te regelen wordt het tempotool gebruikt.
De dikte van de rand geeft aan hoe vaak een bolletje uit de oorspronkelijke steekproef getrokken is.
In de app steekproevenverdeling uit ja-nee populatie worden de traditionele manier om deze vraag gevisualiseerd.
Op het onderste deel van het scherm staat de steekproevenverdeling van de aantallen of proporties. Bij voldoende steekproeven (minimaal 1000) ontstaat een indruk van de mogelijke spreiding van de aantallen paars of de proportie paars. Met de schuiven kunnen de percentages nauwkeuriger worden afgelezen. Door het aantal steekproeven te vergroten kan het betrouwbaarheidsinterval nauwkeuriger worden bepaald. Het betrouwbaarheidsinterval geeft een interval aan waarin het gemiddelde van de populatie waar de oorspronkelijke steekproef uitgetrokken, ligt, Deze procedure werkt niet altijd correct, dat wil zeggen dat de proportie paars van de steekproef niet in dit geschatte interval ligt, maar in een bepaald percentage van de gevallen.